🛷 Szczyt Głodu Zwiastun Pl

Nad światem zawisła klęska głodu. To kolejny skutek pandemii. Z powodu braku chleba może umrzeć nawet ponad 200 mln osób. Wiele więc rodzin stanęło wobec dylematu: pozostać w domu, przestrzegając przepisów antypandemicznych, co grozi śmiercią głodową, albo wyjść na ulice, aby szukać gdzieś chleba, ryzykując zarażeniem

Kategoria: Druga wojna światowa Data publikacji: Autor: Przy tekście pracowali także: Anna Dziadzio (redaktor) Anna Dziadzio (fotoedytor) Willy Wist, szef ekipy filmowej, która w maju 1942 roku przyjechała do okupowanej Warszawy, by nakręcić w getcie film. Szczyt niemieckiej obłudy. Każdemu, kto po raz pierwszy przekraczał mury getta, w myślach nasuwało się tylko jedno stwierdzenie – piekło na ziemi. Trupy leżące bezwładnie na ulicach, wygłodzone i martwe dzieci, cierpienie nie do opisania. Oprawcy postanowili jednak zadrwić ze swoich ofiar i w miejscu, w którym organizowali im dosłowną zagładę – nakręcić materiał pokazujący ich dostatnie i szczęśliwe życie. Getto jak cmentarzysko Niemcy utworzyli warszawskie getto w październiku 1940 roku. Było to największe tego typu miejsce w okupowanej przez nazistów Europie. Łącznie znalazło się w nim ponad 400 tysięcy Żydów. Początkowo nic nie zapowiadało tragedii, która miała się wydarzyć. Wydawało się, że Niemcy chcą jedynie unormować kwestię podziału miasta. Szybko przekonano się, że życie w odseparowanym getcie będzie prawdziwym koszmarem. Głód, przeludnienie w kamienicach, brak higieny, epidemie tyfusu i wszechobecny brud. W takich warunkach, bez dostępu do świata zewnętrznego, śmiertelność oscylowała wokół 5 tysięcy Żydów miesięcznie. Jedyną grupą ludzi, która zdecydowała się pomagać zamkniętym za murem byli Polacy, dostarczający do getta leki i żywność. Zachód nie widział lub nie chciał widzieć niemieckiego okrucieństwa. W obliczu ciągłego obcowania ze śmiercią starano się jednak zachować przynajmniej część pozorów normalnego życia. David Serrano Blanquer w swojej najnowszej książce „Dziewczynka z walizki” pisze: (…) mimo tych więziennych warunków, ciasnoty, epidemii i wszechobecnej śmierci mieszkańcy getta starali się przetrwać. Organizowali wydarzenia kulturalne, a artyści i twórcy nie wahali się pokazywać tragedii, która ich dotknęła. Otwarto biblioteki, utworzono Oneg Szabat [podziemną organizację społeczną – przyp. wystawiano sztuki teatralne, grały orkiestry, powstawały tajne organizacje młodzieżowe. Życie musiało toczyć się dalej, szukano więc sposobów, aby je podtrzymać. Bild 101I-134-0783-06/ Knobloch, Ludwig/ CC-BY-SA W latach 1940-1942 w warszawskim getcie, z powodu głodu, zimna i chorób, zmarło około 92 tysięcy osób. Z czasem getto zaczęło przypominać masowe cmentarzysko. W tych właśnie okolicznościach pojawili się tu umundurowani naziści z kamerami. Zobacz również:Anny Frank żyły w Polsce. Pamiętniki dzieci skazanych na zagładęNiemcy mordowali Żydów. A Polacy? Rabowali wszystko, co po nich zostałoMetody niczym z filmów gangsterskich… w warszawskim getcie? Filmowa propaganda Po wojnie w jednym z zalesionych bunkrów niemieckich znaleziono tysiące dokumentów, w tym również sporo materiałów filmowych. Jeden z nich zwracał szczególną uwagę. Zawierał bowiem cztery rolki taśmy. Na opakowaniu widniał tylko jeden napis – „Getto”. Na tym nagranym przez Niemców filmie dostrzec można mieszkańców getta, którzy z zadowoleniem dokonują zakupów na targu. Na ulicach widać restauracje i elegancko ubrane kobiety. Wszystko to jednak kontrastuje z dostrzegalną tu na ulicach biedą i śmiercią. Jednym z wymowniejszych ujęć okazuje się taniec gettowego błazna Rubinsteina, wokół którego zgromadził się tłum. W tym samym czasie obok umiera człowiek. W innym kadrze, biedne i wygłodzone żydowskie dzieci wyciągają ręce do wystrojonych kelnerek – te jednak nie mają zamiaru dzielić się z nimi jedzeniem. Scenę tą opisał naoczny świadek wydarzeń, warszawski nauczyciel i późniejszy członek instytutu dokumentującego losy Żydów na ziemiach polskich pod okupacją niemiecką, Abraham Lewin. Według jego relacji wszystkie ujęcia były inscenizowane. Tak opowiadał o jednym z nich: [Niemcy] wprowadzili zatrzymanych typowych Żydów, dobrze ubranych. Posadzili ich przy stolikach i kazali podać na rachunek gminy najdroższe dania i trunki, mięsiwa, ryby, likier, białe pieczywo i inne smakołyki. Żydzi jedli, a Niemcy filmowali. W jakim celu – łatwo się domyśleć. Te nikczemne sceny trwały parę godzin. Z taśm miało wynikać proste przesłanie. Żydzi żyją w luksusie, ale nie dzielą się z tymi członkami społeczności, którzy głodują i umierają. Najbogatsi uczestniczą w bankietach, gdzie obżerają się nie licząc z rodakami. Takich scen, ukazujących kontrastowość życia w getcie, było w propagandowych niemieckich filmach najwięcej. Tak opisuje ów rozdźwięk David Serrano Blanquer w najnowszej książce „Dziewczynka z walizki”: (…) beztroscy mieszkańcy getta obojętnie mijają wychudłe trupy leżące w rynsztokach; (…) wytworni Żydzi urządzają wspaniałe przyjęcia, podczas gdy nędzarze żebrzą o jałmużnę lub konają na ulicy. Ta manipulacja sprawiła, że Zachód nie wiedział, w co wierzyć. Dopiero po latach (…) zrozumieliśmy, ku własnemu przerażeniu, że radosne sceny były inscenizowane, że kręcono je z udziałem aktorów, reżyserowano, przygotowywano scenografię. Wszystko to miało służyć potężnej nazistowskiej machinie propagandowej. Trzeba jednak zaznaczyć, że stwierdzenie jakoby w getcie w ogóle nie było bogatych Żydów byłoby przekłamaniem. Stanowili oni jednak niewielki procent z całej populacji żydowskiej. Najczęściej byli to kolaboranci pokroju Chaima Rumkowskiego (przełożonego Żydów w łódzkim getcie), członkowie Judenratu (Żydowskiej Rady Starszych w getcie utworzonej przez Niemców jeszcze w 1939 roku) czy funkcjonariusze żydowskiej policji współpracującej z Niemcami. Przeciętny Żyd obcował za murami na co dzień ze śmiercią, głodem i upokorzeniem. z filmu Unfinished film/ Youtube Zamożni, dobrze ubrani Żydzi, którzy bawią się w swoich domach i ucztują w restauracjach, nieczuli na ulicznych żebraków. Tak Niemcy przedstawiali życie w getcie, aby uzasadnić eksterminację narodu, który nie zasługuje na współczucie. Głównym operatorem kamery kręcącej filmy z warszawskiego getta był Willy Wist. Po wojnie relacjonował on, że dostawał rozkazy filmowania między innymi fekaliów, które znajdowały się na ulicach. Na taśmach zachowało się także ujęcie, na którym niemiecki żołnierz wita się ze stojącym przed sklepem żydowskim dzieckiem. Z drugiej strony widać tu również sceny obrzezania i upokarzających kąpieli rytualnych. Publicznie jednak, w zmontowanych nagraniach, pokazywano przede wszystkim radosne chwile na podwórku czy nienagannie urządzone mieszkania z porcelaną na półkach. Pozostaje pytanie: jaki był główny cel realizacji tych cynicznych nagrań? „Niedokończony film” Taśmy miały posłużyć do realizacji propagandowego filmu emitowanego później w niemieckich kinach. Za jego wykonaniem stał sam Minister Propagandy III Rzeszy – Joseph Goebbels. Przekaz był oczywisty. Po obejrzeniu materiału odbiorca miał wyjść z sali z przekonaniem, że Żydzi nie mają prawa do narzekań, ponieważ w getcie panują świetne warunki do życia. Zamierzano również wzbudzić przekonanie, że społeczność żydowska sama w sobie rządzi się prawami niesprawiedliwości i wyzysku najbiedniejszych członków, wobec których najbogatsi nie czują ani krzty empatii oraz współczucia. Czy zatem nie należy zrobić porządku z nieczułymi i bezlitosnymi Żydami? Podobny cel przyświecał filmowi zatytułowanemu „Heimkehr”, w którym naziści przedstawili Polaków niczym zwierzęta żądne niemieckiej krwi. Miało to oczywiście usprawiedliwić w oczach obywateli III Rzeszy napaść Hitlera na Polskę. Bild 101I-134-0771A-39/ Zermin/ CC-BY-SA Sceny z niemieckiego filmu powtarzano czasem kilkakrotnie. Jedzenie „aktorom” fundowali sami Niemcy. Tylko po to, by pokazać naród żydowski jako jeden z najbardziej odrażających. Na zdjęciu mieszkańcy getta w 1941 roku (widoczna leżąca ofiara głodu). Ostatecznie jednak film propagandowy z warszawskiego getta nie został ukończony. Nie wiadomo, jaka były przyczyna zaprzestania prac montażowych. Prawdopodobnie były to decyzje podjęte na najwyższych szczeblach władz III Rzeszy. W 1942 roku naziści pod przewodnictwem Reinharda Heydricha zorganizowali Konferencję w Wannsee, gdzie opracowali plan wymordowania całej populacji europejskich Żydów poprzez masowe wywózki na wschód. W 1943 roku Niemcy przystąpili do realizacji zbrodniczych zamiarów. Jednym z pierwszych etapów była likwidacja warszawskiego getta. W tych okolicznościach film Willego Wista nie był już potrzebny. Niemniej jego taśmy dla wielu wciąż pozostają tajemnicą. Do ich opracowania przystąpiła reżyserka, której rodzina zginęła w getcie – Yael Hersonski. W oparciu o taśmy Wista zrealizowała ona materiał dokumentalny pt. „Niedokończony film”. W trakcie prac kobieta pokazała materiały nakręcone przez Niemca jednej z ocalałych Żydówek, która przeszła przez gehennę życia w warszawskim getcie. Na widok pięknie urządzonego mieszkania oraz wazonu z kwiatami powiedziała tylko jedno zdanie: „Tam nie uświadczylibyście żadnych kwiatów w wazonie, zjedlibyśmy je”. Bibliografia: David Serrano Blanquer, Dziewczynka z walizki, Bellona 2018. Barbara Engelking, Jacek Leociak, Getto Warszawskie – przewodnik po nie istniejącym mieście, Stowarzyszenie Centrum Badań Nad Zagładą Żydów 2013. Niedokończony film (A Film Unfinished), reż. Yael Hersonski – zwiastun filmu dostępny pod linkiem: Tomasz Kubicki, Getto Warszawskie 1943, Bellona 2017. Waldemar Kowalski, Oto dowód na wyjątkową perfidię Niemców. Zobacz, co nakręcili w warszawskim getcie, 2015 [dostęp online: Tadeusz Sobolewski, Niemiecka propaganda o getcie, 2010 [dostęp online: Jan Żaryn, Kolejne pokolenia Żydów wpatrzone są w Mordechaja Anielewicza, TelewizjaRepublika 2017 [dostęp online: Niemcy nakręcili szokujący film w warszawskim getcie, TelewizjaRepublika 2017 [dostęp online: Sielanka w Warszawskim Getcie, reportaż tvn24 poświęcony filmowi Yael Hersonski „Niedokończony film” 2010 [dostęp online: Zobacz również

Seuil). W wywiadzie, który zamieszczamy, ten szwajcarski socjolog opisuje swoje doświadczenia z czasów, kiedy w latach 2000–2008 był specjalnym sprawozdawcą ONZ ds. prawa do żywności, i analizuje przyczyny, dla których co roku z głodu ginie na świecie 36 milionów ludzi. Dlaczego ludzie wciąż umierają z głodu? blocked zapytał(a) o 20:51 Gdzie moge obejrzeć" szczyt głodu" po polsku? Wszędzie na youtube jest po jakieś strony gdzie leci film z lektorem? 1 ocena | na tak 0% 0 1 Odpowiedz Odpowiedzi night_butterfly odpowiedział(a) o 16:36 niestety chyba tylko po ang jestale moze sciagnij choc watpie czy jestzajrzyj to wypozyczalni 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub Napady głodu mają różne przyczyny. Należą do nich m.in. zaburzenia odżywiania lub błędy w codziennej diecie. Przypadłość ta miewa także podłoże hormonalne, o czym świadczy wilczy głód w ciąży, przed okresem lub w trakcie karmienia piersią. Zaburzenia odżywiania. Napady głodu to częsty objaw różnych zaburzeń odżywiania.

Wyruszyli dziś o rano. W ciągu 100 godzin (!) chcą zdobyć 33 szczyty polskich gór. Od Tarnicy w Bieszczadach, po Ślężę w Sudetach. Nie będzie to bieg ciągły, między podnóżami kolejnych gór trzech śmiałków poruszać się będzie samochodem. W wyprawie „Szczyt za Szczytem” uczestniczy trzech biegaczy z Warszawy: Mariusz Bartosiński, Anna Szloser i Joanna Mostowska. Biegacze nie poszli utartym szlakiem Korony Gór Polskich (najwyższe szczyty poszczególnych pasm), ale wybrali góry ich zdaniem najatrakcyjniejsze i najciekawsze. Wśród nich jest Biskupia Kopa w Górach Opawskich, gdzie chcą się pojawić w nocy z 22 na 23 lipca mniej więcej kwadrans przed północą. Wyruszą z punktu, gdzie szlak czerwony schodzi z drogi asfaltowej w kierunku „Ziemowita” w Jarnołtówku. Taki mają plan. Kopa będzie ich 18. szczytem na trasie, będą więc już mieli sporo „w nogach”. Dziś do godz. udało im się zdobyć trzy szczyty: Tarnicę, Wielką Rawkę (oba Bieszczady) oraz Lackową (Beskid Niski). Trzymamy kciuki i do zobaczenia w Górach Opawskich! [AKTUALIZACJA, 16:10] Nasi biegacze dzielnie realizują swój plan. O godz. na Facebooku zamieścili informację o poranny zdobyciu Biskupiej Kopy. Mieli więc kilkugodzinne opóźnienie, w porównaniu z pierwotnym planem, ale najważniejsze, że biegną dalej dzielnie do celu wyprawy. Brawo! (fot. Facebook – Szczyt za Szczytem)

. 446 586 443 189 533 605 376 270

szczyt głodu zwiastun pl